شنیده بودم
دنیا رو میکند به آن کسی که به آن پشت کند
و پشت میکند به کسی که دنبال آن باشد...
حالا باید ببینیم دنیای هر کدام از ما چیست؟
و آیا ابتلائات ما
وداشته ها و نداشته هایمان متناسب با همین حال درونی ما نیست؟
چیزهایی که هیچ وقت برایمان اهمیتی نداشته اند ، هیچ وقت برایش غصه نخورده ایم و همه چیز را به خدا سپردیم ، داریم ...و آن چیزهایی که همه دنیای ما بودند ، برایش غصه خوردیم و بود و نبودش برایمان فرق داشت، دقیقا همان چیزهایی است که باید برای رسیدن بهشان رنج بکشیم...
باید برای رسیدن، دست کشید ....
باید بی خیال بود
باید ایمان آورد
باید توکل کرد...
باید ایمان بیاوریم که در بازی این دنیا ، ما فقط آن نقشی را بازی میکنیم که خالق برایمان در نظر گرفته...
و در نهایت خروجی این فیلم، بهترین خواهد بود اگر به کارگردان مان خوش بین باشیم و هر چه او میگوید عمل کنیم...
پ.ن: یادم هست زمانی ازدواجم محقق شد ، که تصمیم گرفته بودم فقط نقش هایی را که خدا برایم در نظر گرفته به خوبی ایفا کنم و از غر زدن دست بردارم. زمانی که محقق شدن یا عدم تحققش برایم یکی شده بود ...
زمانی که راضی شده بودم به رضای او ....
- تاریخ : جمعه ۲۷ ارديبهشت ۰۴
- ساعت : ۱۲ : ۲۲
- نظرات [ ۱ ]
