رسیدن به جواب قبل از رسیدن به سوال!

«استعمار یعنی تعطیلی فکر

نه ب این معنا ک ب تو اجازه فکر کردن ندهند

بلکه ب این معنا ک اصلا فرصت فکر کردن نداشته باشی

استعمار فرانو رسیدن ب جواب قبل از رسیدن ب سوال است»*

افراد زیادی را می شناسم ک مشغله هایشان اجازه زیاد کتاب خواندن را نمی دهد

تحصیلات انچنانی هم ندارند

اما

اهل فکر هستند

لحظه ها یا حتی ساعت های زیادی را به تفکر می گذرانند

شاید در حین انجام کارهایشان...

این افراد

در مواجهه با شبهات

شایعات

اخبار دروغ فضای مجازی و...

دچار تشویش نمی شوند

به راحتی

حق را از باطل تشخیص می دهند

و در مواجهه با مباحث مختلف فورا گارد نمی گیرند

فورا پاسخ نمی دهند اما وقتی نظرشان را بیان میکنند مشخص است ک از فکر و ذهن خودشان برامده

نه اینکه حرف هایی باشد ک یک سری افراد، رسانه، کانال و...در ذهنشان فرو کرده اند!

*: نقل به مضمون از ایت الله حائری شیرازی

پی نوشت:

- مدام در حال دریافت اطلاعات بودن، به بهانه استفاده بهینه از وقت (من جمله چرخ زدن در فضای مجازی، گوش دادن دایمی ب موسیقی و...) فرصت تفکر را از ما نمیگیرد؟! 

- عزیزی از قول ‏نویسنده ای نقل میکرد: مطالعه فقط ب معنای خواندن کتاب نیست، به معنای مطالعه زندگی است...اینکه از کنار هر چیزی راحت عبور نکنی...

مردم، کتاب، پیشرفت!

می دانم که هفته کتاب و کتابخوانی تمام شده

اما نمایشگاه کتاب هنوز برقرار است!!

 به همین بهانه 

گفتم چند کلمه ای در مورد یکی از کتابخانه های مشهد بنویسم...

 

دو سال پیش سر کلاس صحیفه امام خمینی ، استاد از کتابخانه شان صحبت کردند!

کتابخانه امیرحسین فردی

 

فکر میکردم یک کتابخانه است مثل همه کتابخانه های دیگر

اما

به تدریج متوجه شدم که چقققدر متفاوت است...

 

شعارشان،«مردم، کتاب، پیشرفت» است 

به جای آنکه در نقاط مرکزی شهر و مناطق به اصطلاح بالای شهر، کتابخانه را راه اندازی کنند، آمده اند حاشیه شهر...(هر چند اصطلاح حاشیه شهر هم جای بحث دارد اما درحال حاضر چاره ای جز استفاده از همین واژه را نداشتم)

یک کار جهادی 

که جمعی از جوانان بادغدغه و عالم آن را شروع کرده و پیش می برند.

استاد میگفتند: همانطور که اقتصاد باید دانش بنیان باشد تا مقاومتی شود کار فرهنگی هم باید دانش بنیان شود...

 

نگاهشان این است که : کتابخانه باید ویترین داشته باشد(مثل فلافل فروشی)...یعنی در دسترس باشد

شروع کارهم با یک فضای 10 متری بوده اما حالا سه شعبه در مشهد دارد...

چه طور؟ با کمک های خود مردم!

 

گردش کتاب این کتابخانه انقدر بالاست که نهاد کتابخانه ها به عنوان بهترین کتابخانه مردمی در سطح کشور، از آن تقدیر کرده(در ماه اول افتتاح کتابخانه، به ازای هر یک نفر ماهانه 10 کتاب امانت داده میشد

طرح های فراوان و موفقی را هم تا به حال اجرا کرده اند...(انجمن کتاب، پاتوق بازی، تدریس جهادی و...)

 

استاد تاکید میکردند که رمز موفقیت هر کار فرهنگی از جمله این کتابخانه، دو چیز است: اول مساله شناس بودن یعنی از میان مردم برخاستن و از دماغ فیل نیفتادن(اینکه فکر نکنیم ما سپاهیان نوریم و امده ایم مردم حاشیه شهر رانجات دهیم!) 

دوم: جمع شدن (قیام لله...مثنی و فرادا)...و کار گروهی!

 

پی نوشت:

- واقعا نمی توانستم از این بیشتر توصیف کنم...چون حقیقتا یک سری چیزها را با نوشتن یک یادداشت کوتاه نمی شود حقشان را اداکرد. بهترین کار این است که سایت و کانالشان(در پیام رسان های تلگرام، سروش و ایتا به آدرس @ostadfardilib) را ببینید 

 

- خصوصا بخش خاطرات روزانه کتابخانه را بخوانید

- آدم هرچقدر فکر میکند می بیند هیچ کار فرهنگی دیگری بهتر از این کار نمیشد در حاشیه شهر انجام داد...حداقل فایده اش این است که به همه ثابت میکند تصویر ناخوشایندی که تا به حال از حاشیه شهر در ذهن ما وجود داشته فقط یک دلیل دارد آن هم عینکی است که رسانه ها به چشممان زده اند، نه واقعیت موجود!

تصویر و...هم از کتابخانه نمی گذارم :) بهتر است سایت و کانال کتابخانه را ببینید...