سلام
اخرین پست این وبلاگ مربوط به چند روز قبل از شهادت حاج قاسم است. در این چهل پنجاه روز خیلی اتفاقات افتاد...خیلی دلم میخواست بیایم اینجا حرفی بزنم اما دریغ و افسوس که انچه در دل و ذهنم میگذشت اصلا در قالب کلمات قابل بیان نبود...
پنجاه روز از شهادت سردار دلها میگذرد ولی همچنان این داغ، تازه است و خیلی خیلی فقدان حاج قاسم به چشم میآید... خصوصا در این یکی دو هفته انتخابات. که بعضی ها به خاطر رسیدن به مجلس ...
در باب این لیستی رای دادن ها و لیست «هوالمطلوب» خیلی حرف هست و شاید شما هم شنیده باشید...شاید قبل انتخابات اگر می امدم اینجا خیلی مفصل تر در موردش حرف میزدم اما حالا نه
در تهران و مشهد و اکثر حوزه های انتخابیه همان لیستی رای اورد که آقایان مدام تاکید میکردند. اما آن چیزی که باعث حسرت میشود این است که کاندیداهای مستقل و انقلابی و عدالتخواه با وجود همه هجمه هایی که علیه شان وجود داشت، با اینکه برای تبلیغات هزینه های میلیونی و میلیاردی نکردند و... با فاصله نزدیک بعد از لیست ائتلاف و با فاصله زیاد قبل از نامزدهای اصلاح طلب قرار گرفتند؛ و این یعنی اگر حضراتی که تریبون دارند و مردم آنها را داعیه داران انقلاب می دانند به جای راضی شدن به حداقلها و به قول خودشان صالح ها به خاطر ترس از جناح مقابل برای معرفی اصلح ها تلاش میکردند، الان این جوانان انقلابی بودند که راهی مجلس شده بودند.
واقعا نمیدانم این اقایان در قیامت چه جوابی دارند در پیشگاه الهی بدهند؟ مگر تصمیم گیری برای چهار سال یک کشور شوخی است؟ مگر این حضرات نمی دیدند و نمیدانستند که کارد به استخوان این ملت رسیده و خسته است از این بازی های سیاسی؟ پس چرا باز به جای کارآمدی و تخصص و شجاعت و جسارت و انقلابی بودن، قبیله گرایی سیاسی بود که سرلوحه کاری شان قرار گرفت؟
از این دردنوشتها که بگذریم
تنها چیزی که با مشخص شدن نتایج انتخابات مدام در ذهنم تکرار میشود این است که تکلیف رای آن افرادی که با هزار امید و آرزو به جوانان عدالتخواه رای دادند چه میشود؟ آنهایی که خیلی هایشان اصلا نمی خواستند در انتخابات شرکت کنند و فقط به خاطر حضور یک جریان سوم در انتخابات حاضر به رای دادن شدند؟
اشتباه نشود!
منظور اعتراض خیابانی و...نیست؛ منظور این است که ای کاش انقدر مسئولین و چهره های سیاسی به فکر حل مسائل - فارغ از جناح و قبیله سیاسی شان - می بودند که حاضر میشدند لااقل طرح ها و حرفها و برنامه های نامزدهای دیگر را بشنوند و پیگیری کنند. اگر اینطور میشد مردمی که به کاندیداهای مستقل و متخصص رای داده اند هم دچار ناامیدی و احساس جدایی از مسئولین نمی شدند.
اما دریغ و افسوس...که اگر این ایده واقعا عملی می بود و حزب و جناح و...برای اقایان مطرح نبود، همین کاندیداهای متخصصص و مستقل مورد حمایت قرار میگرفتند نه فلانی هایی که خیلی هایشان کارنامه شان مشخص بوده و هست...
+چند روز قبل که داشت مغزم از شدت هجمه ها و تهمتها نسبت به کاندیداهای عدالتخواه سوت میکشید به یکی از انها پیام داده بودم که واقعا شما چه چاره ای اندیشیده اید برای مقابله با این حجم تخریب و تهمت و...؟
جوابی دادند از سر درد و تعهد:
«زور ما به این شبکه سازی گسترده و پیچیده اقایان نمی رسد
اگر راه ما حق است خدا از ما دفاع خواهد کرد!»
بله...در بلندمدت خیلی چیزها اثر خود را نشان میدهد اما اولینش همین بود که چند جوان یه لا قبا بی هیچ حمایتی از طرف صاحبان زر و زور در رده 31 - 35 تهران و در مشهد هم جزء 10 نفر اول قرار گرفتند...
+ با بعضی که صحبت میکردم می گفتند خب این جوانان متخصص و انقلابی هم می رفتند در لیست همان هوالمطلوب ها که رای بیاورند بعدش کار خودشان را میکردند. یادم امد از یک صحبت از حضرت اقا در مورد حضرت امیر، که در شورای شش نفره وقتی به حضرت گفتند به کتاب خدا، سنت پیامبر و سیره شیخین عمل کن تا شما را انتخاب کنیم، حضرت «می توانست با کوچکترین اغماضی از آنچه که صحیح و حق می دانست، می توانست حکومت را به دست بگیرد...امیرالمومنین به این فکر یک لحظه هم نیفتاد و حکومت را از دست داد. اینجا هم ایثار کرد. اینجا هم خود و منیت را مطلقا مطرح نکرد و زیر پا له کرد. (68/2/8)»
عقب نشینی از خطوط قرمز و معیارها به بهانه رسیدن به نتیجه، عقب نشینی از حق است و طبیعتا اگر این افراد چنین کاری می کردند دیگر نمی توانستند داعیه دار حق و عدالت باشند.
+ حالا اگر چه عدالتخواهان به مجلس راه پیدا نکرده اند اما با بدنه اجتماعی و سیاسی که در این مدت کم پیدا کردند و همین معرفی ای که در موردشان بین مردم و شخصیتهای اثزگذار انجام گرفت، می توانند باقدرت تر از قبل در صف اول مطالبات مردم و پیگیری مسائل و مشکلات باشند.
+ دوستان ای کاش هر جا که هستیم با خودمان عهد ببندیم در این چهار سال پیش رو نماینده های شهرمان را به حال خود رها نکنیم، پیگیر عملکردشان باشیم و آنها را وادار به پاسخگویی کنیم...
+ فرصت کردید این یادداشت حجت الاسلام نامخواه را هم بخوانید.
- ۲ نظر
- ۰۳ اسفند ۹۸ ، ۱۹:۰۳