قطره

سلام عزیزم

آره خیلى سخته. 

براى من سختیش اونجایى بیشتر بود که آخرین روز پدر رو پیشش نبودم و آقاجانم سراغم رو گرفته بود. رفته بودم به حساب خودم پیش شهدا برا شفاشون دعا کنم اما نمیدونستم که دیگه روز پدرى نیس که حضور فیزیکیشون پیشم باشه.

ولى این از محدودیت ما آدم هاست که درک نمى کنیم حضورشون رو.

فکر مى کنم قبل عقد و چند وقت بعد عقدت بود که چند شب مامانت رو تو خواب میدیدم که انگار اومده یه سرى بزنه و یه مرخصى گرفته که بیاد تو مراسم ها باشه و بعد بره. 

یادگار خواهرم! مادرت شادى تو و پدرت و داداشت رو دوست داره ببینه،

عزیزم شاد باش و به دیگران شادى هدیه بده، به یادش باش و براش هدیه بفرست. قطعا هدیه هات براش میرسه با این دل شکسته ت.

گاهى وقتا آدم دلخونه. اما وظیفه ش اینه که بخنده. یه وقتایى لازمه که همه غم ها و غصه ها و دلتنگى هاش رو بذاره واسه تنهایى هاش یا بذاره واسه کسى بگه که بفهمه و درکش کنه مثلا تو حرم امام رضا. 

اینا رو واسه دل خودم میگم.